Cengiz Kılçer
Postmodernizm, çeşitli entelektüel eğilimleri bünyesinde barındırsa da açık anlamı konusunda kesin bir fikir birliği yoktur; külliyatının değişkenliği nedeniyle, tarihsel bir analiz dışında, kavramın kesin bir tanımını vermek, hem artzamanlı yani kavramın zaman içindeki genel evrimi, hem de eşzamanlı olmaktan çok, yalnızca kusurlu bir şekilde mümkündür. Bilginin göreliliğine karakteristik bir hayranlık duyan postmodernistler, “merkezsizliği” büyük bir erdem olarak görürler. Postmodernist düşüncenin yalnızca Marksist tarih anlayışına değil, aynı zamanda toplumsal olguların herhangi bir bilimsel analizine de doğrudan karşı olduğu kuşkusuzdur. Postmodernizm böyle bir şemsiye terim olduğu için, tarihteki mevcut tartışmayla bağlantılı diğer terimleri (postyapısalcılık vs.) içinde barındırır. Postmodernite kavramı en azından liberal ideolojiye uygun epistemolojik bir konsensüsün ifadesidir. İlk etapta, postyapısalcılık terimi benimsenmiştir. Postyapısalcılık genellikle tercih edilen terimdir, çünkü en azından Fernand de Saussure’ün dilbiliminden Michel Foucault ve Jacques Derrida’nın postyapısal dilbilimine kadar olana bakıldığında entelektüel soy kütük netleşir.
Yazının tamamına erişmek için abone olmalısınız. Tıkla, abone ol
