Alev Doğan
Her ‘iyi’ filmin bir yapısı vardır. Anlatı bu yapının iskeleti, çıkış noktası ise temelidir. Kısacası film denen şey, kurguda yan yana getirilmiş planlar toplamı değildir, bir matematiği vardır. Bir anlatıcı olarak yönetmenden beklenen o anlatıyı kendi reçetesi uyarınca belli bir yapı üzerinde inşa etmesidir. Bu yazının konusu olan, Özcan Alper’in yönetmenliğini üstlendiği, Kemal Varol’un aynı adlı eserinden uyarlanan Netflix yapımı ‘Aşıklar Bayramı’nın en temel sorunu, yapısız bir film olması ve bundan kaynaklı olarak da sorununun da yapısal olmasıdır. Bu sorunu irdelemeden önce filmin konusuna genel hatlarıyla bir bakalım.
Yazının tamamına erişmek için abone olmalısınız. Tıkla, abone ol
